Verslavend

Ik had nooit gedacht dit te zeggen... maar besparen is verslavend.
Mezelf een beetje kennend had ik mij voorgenomen kleine rustige stapjes te nemen in bespaar land, ik ben namelijk een vrouw van grote gebaren en acties aan het begin van een traject om al snel met stille trom de aftocht te blazen.
Ik wilde niet dat mijn goede voornemen zou stoppen na een paar te grote acties waarin ik zou verdrinken.

Daarom heb ik kleine stappen genomen waarin ik nog niet de "pijn" van het strakke consuminderen heb gevoeld. Echter ik zie zo snel resultaat met deze kleine stappen dat het verslavend werkt en ik meer en groter wil .

Af en toe voel ik me ook echt een slaapkop die net ontwaakt, wat heb ik lopen rommelen met mijn administratie en wat hebben we veel geld over de balk gegooid.

Mijn stappen tot nu toe 

- Kasboek opgezet;
- Maandbegroting opgestelt;
- Overzicht van schulden gemaakt;
- Met mijn bijbel onder de arm de week door;
- Onderzoek naar goedkopere energieleverancier (lopend);
- Afval beter scheiden;
- Geen eten meer afhalen;
- Bij het boodschappen niet meer direct kiezen voor het A merk;
- Drie keer nadenken voor een aankoop, heb ik het echt nodig.

EN nog belangrijker... de resultaten

- Inzicht in inkomsten en uitgaven
- Geinformeerder over consuminderen
- Bijna lege kliko
- Aan het eind van de maand nog een stukje salaris over
- Geen eten meer weg gegooid en een volle vriezer met kliekjes

Dit voelt prettig en vraagt om MEER...!! Op dit gevoel wil ik niet consuminderen.
Ik ben erg nieuwsgierig naar hoe andere dit ervaren, voelt het consuminderen als verslavend en hoe ga je daar mee om?