zondag 15 april 2012

Van ruilen komt niet altijd huilen


Met enige regelmaat krijg ik van verschillende kanten kleding voor mijn kinderen aangeboden. Vrienden, familie en buren geven de kleding die hun kinderen te klein is geworden door voor mijn kinderen. Kleding van mijn kinderen gaat weer door naar anderen en op deze manier is er een grote ruilhandel van kinderkleding actief zonder dat de portomenee geopend hoeft te worden.

Dit is zeker niet altijd zo geweest, ik kan me nog heel goed de tijd voor mij halen dat mijn dochter net was geboren. Mijn eerste en meest verwende. Wat ik allemaal wel niet gekocht heb voor haar. Haar kledingkast was groter dan de kast van haar papa en mij samen en ze had kleding duurder dan ik aan haar billen.
"afdankertjes" van anderen of marktplaats... daar trok ik mijn neus voor op. De complete uitzetlijst was nieuw en bij elkaar passend. (de helft is overigens nooit of bijna nooit gebruikt) Met vallen en opstaan ben ik een stuk wijzer geworden op dat gebied. Bij mijn derde spruit zat ik in een hele andere financiele situatie. De papa van mijn kindjes had aangegeven verder te gaan met een ander en daar stond ik... bijna geen geld maar wel een nieuw kindje onderweg.

Dat was het moment waarop ik heb geleerd dat nieuw niet altijd beter is. Marktplaats was mijn grootste vriend voor het bij elkaar verzamelen van de uitzet voor mijn jongste. Bij vrienden en familie gaf ik aan dat alles welkom was en met wat creativiteit zorgde ik voor een super leuk kamertje. Zijn babykamertje was het allerleukste van alle drie de kamertjes en niet alleen omdat het bijna niets had gekost.

Sinds deze periode is mijn weerzin tegen tweedehands verdwenen. Ik vind het geweldig wanneer ik een schat vind in de kringloopwinkel of wanneer iemand mij verblijd met een stapel kleding voor de kinderen. Nog veel leuker eigenlijk dan nieuw kopen.
Vorige week echter heb ik geleerd dat weggeven soms nog leuker is dan krijgen. Mijn mama had mij een grote tas vol kleding gegeven, kleding die ze geweldig vond maar na 1 keer dragen toch niet helemaal bij haar paste. Ik was daar super blij mee. Alleen niet alles was mijn smaak en ook mijn kledingkast mocht wel eens uitgezocht worden en zo hield ik een grote tas over met goede kleding maar niet helemaal mijn smaak, maat of waar ik op uitgekeken was. Zonde om zo maar weg te gooien.

De tas heeft zijn weg gevonden naar een buurvrouw. Ze reageerde super enthousiast en ze kwam mij gisteren laten zien dat ze super blij was met de kleding. Als reactie was ook zij haar kast doorgegaan en had een andere buurvrouw ook een grote tas met kleding doorgegeven. En zo is het dus gekomen dat ook nu de mama's met een gesloten beurs een leuke aanvulling hebben gekregen op hun garderobe.

Van ruilen komt niet altijd ruilen!!!

2 opmerkingen:

  1. Ik had vroeger ook weerstand tegen tweedehands, waarvoor ik me nu eigenlijk een beetje schaam! Wat bezielde me om mijn neus op te halen voor tweedehands kleding?! Ik weet het nu echt niet meer.

    Ruilen is fantastisch en tweedehands kleding ook.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk en zeker herkenbaar voor mij.
    Mag ik jou nomineren voor de Sunshine award. Gewoon omdat je, als blogster, verdient om in het zonnetje gezet te worden. Je schrijfwerk inspireert anderen. En ik hoop dat jij ook weer tien anderen weet te nomineren die het verdienen. kijk voor meer info op mijn blog.

    BeantwoordenVerwijderen