vrijdag 18 januari 2013

De valkuil genaamd ZWANGERSCHAPSHORMONEN


Het is mijn vierde kleintje dus ondertussen al wel gepokt en gemazzeld op het gebied van de uitzet voor een baby.... maar die hormonen.... Oh soms zou ik willen dat ze uitgezet konden worden.

Even een terugblik.

Mijn oudste is nu 8,5 jaar geleden geboren, een meisje en ik was nog hartstikke jong.
De eerste in de familie en ook geen van mijn vriendinnen had al een kindje.
En daar ging ik voor de bijl, iedere babyzaak sprak tot mijn verbeelding en ik heb samen met nu ex heel wat uren doorgebracht in deze Walhalla's.
Niemand die mij eerlijk vertelde dat een baby'tje weinig echt nodig heeft en dat zaken als navelbandjes en molton onderlakens echt niet meer van deze tijd zijn.
Ik was overgeleverd aan de informatie uit blaadjes, internet en verkopers. En natuurlijk aan mijn hormonen.
Werkelijk waar ieder puntje op mijn zeer uitgebreide uitzetlijst is in grote hoeveelheden mijn huis in gesleept. Alles nieuw, flitsend en gruwelijk duur.
Het eindbedrag onder de streep heb ik nooit op willen tellen, maar ik denk dat ik er niet ver van af zit als ik opbiecht dat ik denk ongeveer € 10.000,- uit gegeven te hebben voor deze uitzet.
Dan is het nog in mijn voordeel geweest dat ik geen idee had of ik een jongen of meisje kreeg. Anders had ik waarschijnlijk ook nog voor geboorte al een inloopkast met kleding aangeschaft.
Dit heeft nu gewacht tot ze was geboren......

Bijna 1,5 jaar na mijn dochter werd mijn oudste zoon geboren. Omdat alles nog als nieuw was en ik ondertussen ook wel wist wat wel en niet handig was in gebruik heb ik erg weinig aangeschaft.
Wel een nieuwe kinderwagen, want de eerst aangeschafte wagen was duur maar bleek een draak van een wagen. En ook bij hem had ik nog niet genoeg geleerd, wederom heb ik een dure, geheel nieuwe wagen aangeschaft met alle mogelijke accessoires die er te krijgen waren. En ook na zijn geboorte is zijn kledingkast flink gevuld... meer dan kast van mij en ex samen.

In 2009 kwam daar een kleine man bij de familie. Hij kwam echter op het moment dat zijn vader had besloten niet meer deel te nemen aan het gezin.
Hierdoor werd ik financieel voor een uitdaging geplaatst. Want nog steeds was ik gewend aan luxe en onnodige uitgave en was ik nog lang niet toe aan een confrontatie met mijzelf en wat werkelijk belangrijk is.
Ik werd gedwongen tot een oplossing. En hier is mijn weerzin tegen tweedehands, krijgertjes, sparen en zoeken naar schatten eindelijk weg genomen.
Ik had van de oudste twee niets meer, alles weg gegeven of door verkocht en moest dus opnieuw beginnen. Ik heb mijn overuren laten uitbetalen en daar moest ik het mee doen.
En het is mij gelukt, deze kamer was de allerleukste kamer tot nu toe. Ik heb zoveel lol gehad van het bedenken, zoeken, schuren, schilderen en knutselen. Het is een hele eigen kamer geworden en het geld bleek voldoende voor de kamer, complete uitzet, kinderwagen en ook nog een leuke (kleine) kast gevuld met genoeg kleertjes.

En nu, nu komt er een vierde kleintje. Dit keer met een andere papa, zijn eerste kleintje en oh.... de hormonen hebben papa behoorlijk in hun greep.
Ik moet eerlijk bekennen, zo erg als ik was dat zal hij nooit zijn. Hij is net als ik nu ook overtuigd dat meer minder is en geeft moeilijk geld uit aan onzin dingen. Maar oh jee, het is zijn eerste kleintje en daarvoor geldt, alleen het beste is goed genoeg.
En dus ook ditmaal zijn alle babywinkels van binnen gezien en alle babyblaadjes uitvoerig bekeken. Enige verschil, deze papa laat mij na het bezoeken van deze winkels en het aanhoren van de verkooppraatjes mij eerlijk vertellen wat wel en niet nodig is.
En hij zoekt samen met mij op het wereld wijde web naar de beste aanbieding of tweedehands opties.
En het gevolg, ik heb het kamertje van mijn derde kindje getopt. Deze kamer is nog mooier geworden dan alle andere en wederom een heel eigen kamertje. Een mix van tweedehand, krijgers, nieuw en zelfgemaakt.

En nu, nu zit ik in deze kamer mij te verwonderen over het feit dat ik nogmaals mama mag worden. Ditmaal weer een jongen, want dit keer wilde wij dat graag weten.
En zo is het gebeurt dat ik straks een groot gezin met een prinses en veel ridders mag opvoeden en van ze mag genieten. En dat alles in een heerlijk tweedehands kamertje.

4 opmerkingen: