Verwennerij!!

Er zijn een aantal dingen in het leven waar ik een zwak voor heb.
Veel van deze dingen zijn niet in waarde uit te drukken, mijn kindjes, Vrekman, bloesem in de boom voor mijn huis, fietsen met mijn grote kleine man achter op de fiets of mijn voeten in de creme terwijl ik "vrouwen-tv" kijk.

Maar natuurlijk heb ik ook een aantal dingen waar ik voor bezwijk die tot de luxe goederen gerekend kunnen worden. Allereerst boeken, ik ben van mening dat je nooit genoeg boeken kunt hebben.... ik ben in het bezit van een grote boekenkast vol boeken, waarvan zeker de helft nog niet zijn gelezen of maar gedeeltelijk. Daarnaast heb ik een speciale  liefde ontwikkeld voor een bepaald servies. Ik zoek graag naar servies bij de kringloop of de vrijmarkt, het liefst oud en roze, maar het servies van mijn dromen is nieuw, in de winkel te vinden en DUUR!

Ik spaar dit servies dus langzaam. Bij speciale gelegenheden verwen ik mezelf met een kleine aanschaf. Bijvoorbeeld toen ik ging wonen in mijn huidige huis en definitief de deur dicht trok van mijn "vorige" leven heb ik mezelf twee kopjes kado gedaan. En zo heeft ieder deel van dit servies een herinnering. Mijn snoeppot kreeg ik tijdens het afscheid van mijn werk, het suiker en melkpotje kocht ik van bonnen die ik van mijn oma kreeg, de eiercupjes op een heerlijke vrije middag in de stad en ga zo maar door.

Een speciaal servies, zo voelt het iedere keer als ik er naar kijk of het gebruik.

Daar komt nu bij dat vanwege mijn zoektocht naar besparen ik een halt heb toegeroepen aan deze verwennerij. Ik heb de impuls aankopen tot zo goed als € 0,- weten terug te brengen en verwennerij aankopen stel ik toch echt uit.

Maar vanmiddag was het even lastig. Ik was met mijn mama en zus in een grote winkel vol prachtige hebbendingen en meubels. Ik heb prachtige dingen gezien en veel ideeen opgedaan. Halverwege de winkel zag ik het ineens, mijn servies.... met een grote korting.... Ik wist direct, dit gaat fout.
Zoveel mooie stukken voor veel minder dan normaal. Ik zag de aanvulling al in de kast staan pronken en mijn nieuwe bespaarmetaliteit vloog uit het raam.
Alles heb ik vast gehouden en mijn mama en zus deden rustig mee. Oh wat mooi en oh zo leuk.
En toen gebeurde het, ik wist dit is onzin. Al die besparingen met grote dingen, zo trots op mezelf dat het lukt en dan veel geld gaan uitgeven aan "onzin". Dat is niet mezelf verwennen, dat is mezelf in de problemen brengen.

Ik heb de gekte van kopen los gelaten. Ik heb nagedacht en bedacht dat ik niets nodig had. Ok, het rozethee tipje en kopje wat niet meer in de winkel te krijgen is mocht ik mee nemen maar daar hield het op.
Mijn mama zag mijn lust, last en waanzin en moest lachen. Zij weet van mijn situatie en is stiekem trots dat het allemaal lukt.
En vol geluks gevoel om dat kleine theetipje en mijn overwinning ging ik richting kassa.

Ik heb met mijzelf afgesproken, voor mij nog een tijd geen grote winkels vol prachtige onnodige zaken. Eerst nog maar eens meer wentelen in het bespaarvirus of zal die zwakheid voor mijn servies altijd zo heftig blijven?

Hebben jullie iets waarvoor je al je goede voornemens en wensen aan de kant zet? Iets wat voor jou maakt dat je naar je spaarrekening wilt grijpen? Of is dit gewoon "beginners" drama wat over gaat met de jaren?