4 maanden lang kop in het zand!! Leer ik het ooit?

Mijn angst is een beetje waarheid geworden. Ik begin ergens vol goede moed aan om na een tijdje weer net zo snel af te haken.
En ja hoor, mijn blog en ook mijn bespaaracties hebben 4 maanden in de koelkast gestaan.
Hartstikke onverstandig want ik weet heel goed dat ik over een tijdje geen keus meer heb.... dan moet ik besparen.

De afgelopen 4 maanden heb ik heerlijk kunnen doen alsof er geen financiele problemen om de hoek stonden te wachten. Geen brief van de bank, geen ex wie ik achter zijn broek moest zitten, heerlijk in de luwte.
Gevolg, 4 onbezorgde maanden maar ook geen extra cent op de spaarrekening.

En nu afgelopen woensdag bij thuis komst lag daar DE brief. 6 maanden heeft hij er over gedaan om aan te komen en de bubbel door te prikken maar hij is gekomen.
De schade is bijna niet te overzien, de totaalpost is hoog... eigenlijk wel torenhoog.
Net iets meer dan € 100.000,-
Het is zoveel dat ik er bijna niet eens iets van kan vinden. Zo'n bedrag heb ik nog nooit in mijn handen gehad en kan dus ook niet beseffen hoeveel het is.

Maar het staat op papier en nu moet er actie worden genomen. Deze post moet weg!! maar hoe?

Van uit het veld te zijn geslagen ben ik in 2 dagen overgestapt in de vechtmodus. Al die tijd onzekerheid, al de tijd boosheid op de omstandigheden, al die tijd kop in het zand zijn weg. Nu ik weet wat de schade is kan ik stappen ondernemen. En misschien klinkt dit gek maar nu heb ik het gevoel, ACTIE.

Strijkservice in "natura" betalen!!

Een tijdje geleden had ik er al een blogpostje erover gepost, mijn pas opgerichte strijkservice.
Ik ben behoorlijk voortvarend te werk gegaan, al zeg ik het zelf!! Ik heb een kleine website aangemaakt, "folders" in de wijk rond gevracht, kaartjes opgehangen bij de supermarkt, vrienden en familie op de hoogte gebracht en facebook volgespamd... maar tot nu toe geen enkele reactie.

Ik heb mij de afgelopen 2 weken suf geprakiseerd waarom er toch geen animo is voor hulp bij de strijk. Allerlei redenen kon ik mij bedenken maar de grootste reden is toch denk ik wel dat veel mensen, net als ik, aan het bezuinigen zijn geslagen. Het blijft natuurlijk een luxe post, hulp in de huishouding, waar ik als eerst op zou bezuinigen.

Daarom heb ik het met mijn strijkservice over een andere boeg gegooid. Ik wil nog steeds heel graag deze service op poten zetten en uitwerken tot een leuke extra echter nu met een "crisisconcept".
Ik ga mijn diensten aanbieden zonder dat de beurs geopend hoeft te worden.

Ik ga het ruilconcept op een wat hoger niveau dan het ruilen van kleding aanbieden.
Wie gebruik wilt maken van mijn "dienst" mag zelf bepalen wat dat voor hem waard is en mag daar zelf een product, dienst of een bijdrage tegenover zetten.
Op deze manier hoop ik toch wat extra's te kunnen toevoegen aan mijn huishouden en ook daarbij andere te helpen.

Het loslaten van het concept geld voelt al erg prettig en passend bij mijn nieuwe manier van leven.
Deze manier van leven voelt nog niet als een oude jas om mij heen, meer als een nieuw spijkerjasje wat nog goedpassend moet worden met de tijd.

Daarom mijn vraag, zou jij gebruikmaken en mee doen wanneer bij jou in de buurt een "bedrijfje" zo'n concept zou lanceren? Of zou je moeite hebben met bepalen wat je een dienst waard vind en het daarom aan je voorbij laten gaan.

Van ruilen komt niet altijd huilen

Met enige regelmaat krijg ik van verschillende kanten kleding voor mijn kinderen aangeboden. Vrienden, familie en buren geven de kleding die hun kinderen te klein is geworden door voor mijn kinderen. Kleding van mijn kinderen gaat weer door naar anderen en op deze manier is er een grote ruilhandel van kinderkleding actief zonder dat de portomenee geopend hoeft te worden.

Dit is zeker niet altijd zo geweest, ik kan me nog heel goed de tijd voor mij halen dat mijn dochter net was geboren. Mijn eerste en meest verwende. Wat ik allemaal wel niet gekocht heb voor haar. Haar kledingkast was groter dan de kast van haar papa en mij samen en ze had kleding duurder dan ik aan haar billen.
"afdankertjes" van anderen of marktplaats... daar trok ik mijn neus voor op. De complete uitzetlijst was nieuw en bij elkaar passend. (de helft is overigens nooit of bijna nooit gebruikt) Met vallen en opstaan ben ik een stuk wijzer geworden op dat gebied. Bij mijn derde spruit zat ik in een hele andere financiele situatie. De papa van mijn kindjes had aangegeven verder te gaan met een ander en daar stond ik... bijna geen geld maar wel een nieuw kindje onderweg.

Dat was het moment waarop ik heb geleerd dat nieuw niet altijd beter is. Marktplaats was mijn grootste vriend voor het bij elkaar verzamelen van de uitzet voor mijn jongste. Bij vrienden en familie gaf ik aan dat alles welkom was en met wat creativiteit zorgde ik voor een super leuk kamertje. Zijn babykamertje was het allerleukste van alle drie de kamertjes en niet alleen omdat het bijna niets had gekost.

Sinds deze periode is mijn weerzin tegen tweedehands verdwenen. Ik vind het geweldig wanneer ik een schat vind in de kringloopwinkel of wanneer iemand mij verblijd met een stapel kleding voor de kinderen. Nog veel leuker eigenlijk dan nieuw kopen.
Vorige week echter heb ik geleerd dat weggeven soms nog leuker is dan krijgen. Mijn mama had mij een grote tas vol kleding gegeven, kleding die ze geweldig vond maar na 1 keer dragen toch niet helemaal bij haar paste. Ik was daar super blij mee. Alleen niet alles was mijn smaak en ook mijn kledingkast mocht wel eens uitgezocht worden en zo hield ik een grote tas over met goede kleding maar niet helemaal mijn smaak, maat of waar ik op uitgekeken was. Zonde om zo maar weg te gooien.

De tas heeft zijn weg gevonden naar een buurvrouw. Ze reageerde super enthousiast en ze kwam mij gisteren laten zien dat ze super blij was met de kleding. Als reactie was ook zij haar kast doorgegaan en had een andere buurvrouw ook een grote tas met kleding doorgegeven. En zo is het dus gekomen dat ook nu de mama's met een gesloten beurs een leuke aanvulling hebben gekregen op hun garderobe.

Van ruilen komt niet altijd ruilen!!!

Carriere versus Vrijheid

Bij het inzichtelijk maken van alle inkomsten en uitgaven is gebleken dat de "winst" van een extra dag werken teniet wordt gedaan door de kosten voor een extra dag opvang.
Deze informatie heb ik al even, ik kwam hier achter bij het starten van onze zoektocht en het opstellen van een maandbegroting.

Misschien roept nu iedereen dat ik direct tot actie moet overgaan, echter heb ik een tijd getwijfeld. Naast alle voordelen die ik op kan noemen, met bovenaan meer tijd voor mijn kinderen, kan ik ook een nadeel opnoemen. Als ik heel eerlijk ben zelfs wel een paar.

Na een tijd wikken en wegen, voordelen becommentariëren en nadelen beargumenteren, heb ik een besluit genomen.
Vrijheid weegt altijd zwaarder dan welk ander argument.

Dus het is nu een kwestie van aanpakken en zorgen dat ik binnen niet al te lange tijd zorg voor meer vrijheid voor mij en mijn gezin.
Sinds ik dit besluit heb genomen blijft er maar door mijn hoofd spelen dat deze vrijheid er nooit was gekomen wanneer wij niet 3 maanden geleden hadden besloten te gaan consuminderen. Wat heb ik toch lang met mijn hoofd in de wolken geleefd.

Kleine wasjes, grote wasjes...

Dit weekend heeft het universum mij een handje geholpen met het zoeken naar zaken waarop wij kunnen besparen. Mijn droger heeft het namelijk na 10 jaar trouwe dienst (bijna dagelijks gebruik) begeven.

Een aantal weken geleden kwam ik ergens op het net een enquete over energie besparen tegen. Na deze te hebben ingevuld was ik een stuk wijzer over de grote energie slurpers in huis en de droger staat zo goed als bovenaan op de lijst. Met zo'n groot gezin klein behuisd dacht ik echter niet zonder de droger te kunnen. Ik kreeg gelijk allerlei rare beelden van een bovenverdieping vol droogrekken en kleding.
Daarbij bedacht dat ik de droger nu eenmaal al in bezit had, heb ik wel mijn gebruik van de droger beperkt maar niet afgeschaft...
Maar daar werd dus anders overgedacht, want wat ik al zei, dit weekend stopte de droger er mee.

Ik zal vertellen wat ik drie maanden geleden had gedaan wanneer mijn droger kapot zou zijn gegaan.
Eerst zou ik in paniek raken en Vrekman erbij halen, wat nu wat nu...
Vrekman, moet je weten, zou niets hebben kunnen uithalen met die droger want totaal niet handig en had dus even met mij mee staan mopperen waarna hij overgegaan zou zijn tot actie.
Monteur bellen, laten langskomen en laten repareren. Zo nodig had ik nog wel de afweging gemaakt tussen nieuw of reparatie (afhankelijk van advies monteur) maar een afweging om de droger niet te repareren en ook geen nieuwe droger te kopen zou geen moment bij mij zijn opgekomen.

Lang verhaal kort, dure reparatie of aanschaf had voor mij op dat moment de enige mogelijkheid geleken.
Maar ja, we zijn natuurlijk drie maanden verder. Drie maanden waarin ik zoek naar oplossingen en besparingen die goed zijn voor mijn portomenee en het milieu.

Het besluit is dus voor nu genomen, nu de droger toch kapot is gaan we eens zien of we het niet zonder kunnen. Mijn rare beelden van een bovenverdieping vol wasgoed is gedeeltelijk waarheid geworden. Daar moet ik nog eens goed over nadenken hoe ik dat een beetje netjes kan oplossen.
Het warme weer komt hopelijk weer snel, dan kan buiten de was gedoogd worden...

Oh en die harde handdoeken, wie daar tips voor heeft hoor ik heel graag..!!!

Verwennerij!!

Er zijn een aantal dingen in het leven waar ik een zwak voor heb.
Veel van deze dingen zijn niet in waarde uit te drukken, mijn kindjes, Vrekman, bloesem in de boom voor mijn huis, fietsen met mijn grote kleine man achter op de fiets of mijn voeten in de creme terwijl ik "vrouwen-tv" kijk.

Maar natuurlijk heb ik ook een aantal dingen waar ik voor bezwijk die tot de luxe goederen gerekend kunnen worden. Allereerst boeken, ik ben van mening dat je nooit genoeg boeken kunt hebben.... ik ben in het bezit van een grote boekenkast vol boeken, waarvan zeker de helft nog niet zijn gelezen of maar gedeeltelijk. Daarnaast heb ik een speciale  liefde ontwikkeld voor een bepaald servies. Ik zoek graag naar servies bij de kringloop of de vrijmarkt, het liefst oud en roze, maar het servies van mijn dromen is nieuw, in de winkel te vinden en DUUR!

Ik spaar dit servies dus langzaam. Bij speciale gelegenheden verwen ik mezelf met een kleine aanschaf. Bijvoorbeeld toen ik ging wonen in mijn huidige huis en definitief de deur dicht trok van mijn "vorige" leven heb ik mezelf twee kopjes kado gedaan. En zo heeft ieder deel van dit servies een herinnering. Mijn snoeppot kreeg ik tijdens het afscheid van mijn werk, het suiker en melkpotje kocht ik van bonnen die ik van mijn oma kreeg, de eiercupjes op een heerlijke vrije middag in de stad en ga zo maar door.

Een speciaal servies, zo voelt het iedere keer als ik er naar kijk of het gebruik.

Daar komt nu bij dat vanwege mijn zoektocht naar besparen ik een halt heb toegeroepen aan deze verwennerij. Ik heb de impuls aankopen tot zo goed als € 0,- weten terug te brengen en verwennerij aankopen stel ik toch echt uit.

Maar vanmiddag was het even lastig. Ik was met mijn mama en zus in een grote winkel vol prachtige hebbendingen en meubels. Ik heb prachtige dingen gezien en veel ideeen opgedaan. Halverwege de winkel zag ik het ineens, mijn servies.... met een grote korting.... Ik wist direct, dit gaat fout.
Zoveel mooie stukken voor veel minder dan normaal. Ik zag de aanvulling al in de kast staan pronken en mijn nieuwe bespaarmetaliteit vloog uit het raam.
Alles heb ik vast gehouden en mijn mama en zus deden rustig mee. Oh wat mooi en oh zo leuk.
En toen gebeurde het, ik wist dit is onzin. Al die besparingen met grote dingen, zo trots op mezelf dat het lukt en dan veel geld gaan uitgeven aan "onzin". Dat is niet mezelf verwennen, dat is mezelf in de problemen brengen.

Ik heb de gekte van kopen los gelaten. Ik heb nagedacht en bedacht dat ik niets nodig had. Ok, het rozethee tipje en kopje wat niet meer in de winkel te krijgen is mocht ik mee nemen maar daar hield het op.
Mijn mama zag mijn lust, last en waanzin en moest lachen. Zij weet van mijn situatie en is stiekem trots dat het allemaal lukt.
En vol geluks gevoel om dat kleine theetipje en mijn overwinning ging ik richting kassa.

Ik heb met mijzelf afgesproken, voor mij nog een tijd geen grote winkels vol prachtige onnodige zaken. Eerst nog maar eens meer wentelen in het bespaarvirus of zal die zwakheid voor mijn servies altijd zo heftig blijven?

Hebben jullie iets waarvoor je al je goede voornemens en wensen aan de kant zet? Iets wat voor jou maakt dat je naar je spaarrekening wilt grijpen? Of is dit gewoon "beginners" drama wat over gaat met de jaren?

Financiele opvoeding

Zaterdagochtend op de fiets naar de bieb, drie kindjes rennend door de super uitgebreide bieb richting de kinder afdeling, en dan een uurtje neuzen. Terwijl mijn kindjes op zoek zijn naar de nieuwste Dolfje Weerwolfje of Heksje Lily kan ik rustig even tussen de boeken op zoek naar een mooie schat.

Voor mijn zoektocht tot besparing verdwaalde ik tussen de oude dvd's en heerlijke chicklit. Nu verlies ik mij vooral in de informatieboeken over besparen en financiele producten.

Mijn oog viel op het boek Goed met Geld, hoe financiele opvoeding loont. Mijn aandacht was direct getrokken want ik blink niet uit in mijn financiele opvoeding van mijn drie kindjes, hoe kan het ook anders als je ziet hoe ik de afgelopen jaren met mijn geld ben omgegaan!! Bij mijn zoektocht naar de juiste manier van Vrekken mag ik mijn kinderen ook wel eens gaan betrekken. Het boek is dus in de tas verdwenen mee richting huis.

Veel ouders zullen de vraag van mijn zoon vast ook zelf wel eens hebben gehoord van hun eigen kroost. Hij vroeg mij nog niet eens zo heel lang geleden, mam waarom mag ik niet dat grote playmobile huis? Dan haal je toch gewoon even wat centjes uit de muur!
Nadat ik had uitgelegd dat je toch eerst moet werken voor je centjes uit de muur kunt halen vroeg hij me een dag later of ik nu genoeg gewerkt had voor zijn grote wens.

Tijd dus voor een nieuwe aanpak waarbij vooral eerlijkheid van mijn kant is benodigd. Mijn kinderen hebben gewoon nog geen benul van de waarde van geld. Nadat ik me dit had gerealiseerd diende zich al gelijk de eerste les voor zowel mijn kind als mijzelf aan...

Dochter mag met vriendinnetje (en haar ouders) mee naar het winkelcentrum, het is koopzondag en er moet even gezocht worden voor een verjaardagskado. Vriendinnetje neemt haar portomennee mee en dochter wil dit natuurlijk ook. Het verschil? Bij vriendinnetje zit er aan papiergeld voor ongeveer 100 euro in haar portomennee. Dochterlief heeft haar portomonnee gevult met allemaal munt geld, met hangen en wurgen haalt ze net 6 euro. Bij mijn uitleg dat ze voor dat geld het gewenste kleine doosje van Lego Friends zou kunnen kopen is haar reactie, zoveel muntjes voor zo'n klein kadootje....? Ik denk dat ik mijn centjes dan maar bewaar.

Het buiten proportioneel verschil aan geld tussen vriendinnetje en haarzelf valt haar niet eens op. Ze heeft er geen benul van, en het mooiste is, het kleine beetje dat ze heeft weet ze redelijk op waarde te schatten.
Ergens heb ik het dus niet helemaal verkeerd aangepakt.

Leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker!!

De belastingdienst, ik denk dat niemand echt heel enthousiast van ze wordt.
Ik in ieder geval niet en het is weer aangifte tijd. De tijd waarin ik altijd zo lang mogelijk mijn hoofd in het zand stop.

Ik heb namelijk nogal een vervelende eigenschap, eentje waarbij ik vooral mezelf op de zenuwen werk.
Ik stel uit, en uit en uit. En dan het liefst nog een klein beetje extra.

Ken je dat gevoel, je weet dat je je administratie even moet doen maar je neemt er steeds de tijd niet voor.
En een week later denk je, oh ja dat moet ik nu wel echt even gaan doen. Er komt wat post bij en weer een week later denk je, nu moet ik dat toch echt even gaan doen.
Het gevolg van het uitstellen, je weet niet precies wat er op je ligt te wachten en in mijn hoofd groeien de stapels dan tegen het plafond en de rekeningen worden monsterlijk groot.
Wanneer ik dan uiteindelijk, met buikpijn, tijd neem om orde op zaken te stellen blijkt altijd dat ik in een half uurtje klaar ben en dat ik er financieel minder slecht voor sta dan ik dacht. Al die buikpijn dus helemaal voor niets.

Zo ook dus dit keer met de belasting aangifte. Vanwege mijn nieuw verworven bespaar en opruim mentaliteit zaten ditmaal al mijn benodigde papieren netjes in een map. Vorige jaren moest ik me eerst nog door bergen papieren heen werken voor ik de juiste gegevens had. Dit jaar niet, in 5 minuten had ik mijn aangifte volledig ingevuld. En daar stond het, onder de streep, het gevreesde bedrag. Alleen in plaats van te betalen lees ik te ontvangen!!!!

En niet zo maar een klein bedrag. Nee, een bedrag waarvan zowel Vrekman als ikzelf toch echt eerst even wilde zien of ik alles wel juist had ingevuld. Alles is goed ingevuld en voor 1 juli hoop ik toch € 2000,- extra op mijn rekening bijgeschreven te zien.

En zo wordt wederom Vrekman bevestigd in zijn mening dat je beter niet kan uitstellen maar dient aan te pakken zodat je geen buikpijn kan krijgen voor gevreesde zaken die bijna nooit waarheid worden.

Terugval in gewoontes

Buiten is de lente aangebroken. Heerlijk, ik heb er echt maanden naar uitgekeken. Het heerlijke gevolg van de lente buiten is dat het ook lente is geworden in mijn hoofd.
Ik bloei met dit weer helemaal op, ik heb normaal al energie te over maar nu heb ik het voor 10.

Er zit echter een nadeel aan dit heerlijke voordeel (om Johan Cruijf een beetje te verdraaien), ik krijg ongekend opruimwoede van dit weer. Mijn huisje moet er aan geloven.
Het huisje waar wij wonen is een echt opknappertje. Deze winter is er behalve steeds maar spullen mijn huisje in slepen weinig gebeurt aan zaken die vroegen om aandacht. En nu de lente is aangebroken irriteer ik me aan al die zaken die nog "moeten" in huis.

Dit weekend heb ik mijn tomeloze energie en irritatie omgezet in daadkracht en de grootste wand in de woonkamer en keuken onderhanden genomen. Van donker (zeg maar zwart) grijs is de wand naar heerlijk muisgrijs gegaan. Ons huisje is gelijk opener, groter en lichter. We vinden het heerlijk.

Doordat je zo druk bent in huis merk ik direct dat mijn goede voornemens en acties direct een plan lager schuiven. Het afval scheiden had gelijk een terugslag, want niets was op zijn plek en de gewone vuilniszak was zo gevuld. Daarnaast hebben we ook "gezondigd" en eten gehaald, want ja... de wand achter het fornuis was net geschilderd. Omdat mijn boodschappendag vol gepland was met schilderen zijn ook de weekboodschappen rommelig verlopen en loop ik nu wat achter op "schema".

Al met al geen schokkende acties en natuurlijk weer zo aangepast en op het juiste spoor maar wel een herinnering dat ik nog maar net begin. Het besparen en zuinig leven is nog niet zo doordrongen dat in piekmomenten ik niet terug grijp naar wat mij al zo lang bekend is.

Vandaag dus pas op de plaats, alles recht trekken en bovenal... genieten van het heerlijke lente weer en mijn prachtige muur...

Eerste weekmenu en geen inspiratie, wat nu?

Op heel wat blogjes kom ik het tegen, weekmenu's, 2-weekmenu's of zelfs maandmenu's.
En vol bewondering lees ik die blogjes... want het lukt mij niet.

Ik vind het bedenken wat we gaan eten erg moeilijk en nu ik er voor gekozen heb om Puur te gaan koken vind ik het helemaal hels. Ik weet het, ik moet gewoon wennen en "oefening baart kunst" maar ik kan wel wat inspiratie gebruiken.

Als je dit leest en je denkt, ik heb tips over hoe ik dat aanpak, ik hoor ze echt heel graag.

De auto er uit, of ik er uit!

De titel doet erger vermoeden dan de werkelijke situatie maar het eerste deel klopt volledig.
Na mijn mopperpostje van een week geleden hebben Vrekman en ik eens alles op een rij gezet. De kosten van Vrekman auto, de kosten van mijn auto en de voor en nadelen van het hebben van 1 of 2 auto's.

Bij het starten van het consuminderen is er geen moment in mijn hoofd opgekomen om 1 van de auto's er uit te doen. Ik kon allerlei excuses verzinnen waarom wij toch echt 2 auto's nodig hebben. Er is echter iets in mijn denkpatroon verandert maar ook in dat van Vrekman, Ja het virus spreid om zich heen.
Doordat Vrekman mee wilde denken in oplossingen voor het halen en brengen van de Vrekkindjes en de praktische zaken zoals de boodschappen kwamen de voordelen eigenlijk vanzelf.

En nu staan we dus op het punt om de knoop door te hakken. Dit weekend ga ik mij verdiepen in de wonderen wereld van het openbaar vervoer. Dat ik mijn voeten over een drempel van een bus of tram heb laten gaan is al zeker 10 jaar geleden. Uitgezonderd van het tripje met de trein omdat de Vrekkindjes dat zo leuk vinden. Ik heb dus ook werkelijk geen idee hoe dat nu dus allemaal werkt met een OV chipkaart, maar ach alles valt te ontdekken en te leren.
Dan volgende week "proefdraaien" en mocht alles lopen zoals wij dat hebben bedacht dan kan de auto op Marktplaats.

Stiekem heb ik natuurlijk al zitten bedenken wat dit allemaal betekend op financieel gebied.

- Lening auto van Vrekman wordt direct afgelost;
- De auto van Vrekman is meer waard dan de lening waardoor de "autospaarrekening"direct wordt gespekt;
- De maandelijke premie, verzekering en wegenbelasting die ineens vrij valt loopt op tot € 256,-, dit wordt
   dan direct doorgestort naar de "autospaarrekening".

Het idee is om over een jaar van het gespaarde geld en de inruil van mijn auto een gezins auto aan te schaffen. De billen van de Vrekkindjes groeien en met zijn alle achterin mijn kleine boodschappen auto dat is vragen om "ongelukken".

En zo is dan de geldverslindende auto van Vrekman verleden tijd. Mijn autootje is over een jaar ook echt aan zijn verdiende rust toe en we kunnen zonder lening een grotere benodigde (en minder onderhoud behoevende) auto aanschaffen.

2 hele fijne bijkomende voordelen;
- Ik heb meer lichaamsbeweging (want om bij OV te komen moet er een stuk gelopen of gefiets worden)
- Het milieu zal blij zijn met een auto minder in het verkeer bij ons gezin.

Al met al, ik zie alleen maar voordelen... OV here I come...!!

Goed voor mijn banksaldo, goed voor de toekomst, goed voor het milieu, FUN voor mij!

Het laatste weekend van de maand februari 2012, tijd om te bekijken hoe mijn eerste maand besparen heeft uitgepakt.

Het virus
Ik heb het in een aantal postjes benoemt, het bespaar "virus" heeft mij in zijn greep. Ik ben nog niet volledig geinfecteerd maar bij een "misstap" krijg ik afkick verschijnselen. Uitgeven gaat al niet meer zo makkelijk als voorheen, ik voel mij schuldig bij onzin aankopen of wanneer ik weet dat het bij wat moeite minder had gekost. Besparen is een geliefd onderwerp geworden bij Vrekman en mij en we gaan erg voortvarend op weg.

Meer inkomen verwerven
Vol goede moed zijn zowel Vrekman als ik begonnen aan moneymiljonair en vergelijkbare sites. Mijn eerste stappen op dat vlak maakte ik in een week dat ik nog thuis was vanwege een operatie. Ik had dus meer tijd om hier aan te spenderen. Nu ik weer volledig werk en zie hoe langzaam de meter oploopt en hoeveel "spam" er voorbij komt merk ik dat de interesse afzakt. Dit wordt waarschijnlijk geen blijfertje.

Marktplaats heeft onze portomenee behoorlijk gespekt deze maand al kreeg ik twee dagen geleden een mail dat iemand iets wil terug brengen. Hier nog over in gesprek, hopelijk wordt daar een compromise gevonden. Echter marktplaats is voor mij geen constante bron van inkomen. Het is natuurlijk maar net wat ik kwijt wil.

Na lang nadenken (eerlijk gezegd ongeveer 2 jaar speel ik al met het idee) heb ik besloten om mijn "hobby" om te zetten in werk. Ik ben bezig met het opzetten van een strijkservice. Het staat nog in de kinderschoenen want ook hier heb ik voor besloten, kleine stapjes zodat het eind resultaat een blijvertje is. Ik heb een "blog" gemaakt, advertenties geplaatst en vanmiddag een flyer om rond te brengen. Ik wil de supermarkten nog aandoen voor het ophangen van advertenties en dan hoop ik rustig aan wat mensen te vinden die hun strijkgoed graag uit handen geven. Mijn avonturen hierover volgen vast en zeker later.

Maanddoel
Op werkdagen iedere avond thuis eten en geen eten meer afhalen.
Voor dit doel wordt de vlag uitgehangen. Vooraf was ik bang dat we dit heel moeilijk zouden vinden. Want niet meer eten laten bezorgen betekent ook beter plannen en beter boodschappen doen. Echter een overzichtje met wat je precies bespaart bij het niet meer halen van eten maakt dat je erg gemotiveert raakt.
Over de maand hebben we 1 keer wat laten bezorgen en 1 keer wat gehaald. Beide keren in het weekend en beide keren in de goedkoopst mogelijke variant. We zijn dus van een uitgave van ongeveer € 200,- naar een uitgave van € 30,- gegaan.

Afval scheiden
En dan het laatste streven van deze maand. Beter en bewuster afval scheiden. Hier ben ik het meest trots op deze maand. Het bewust en consequent scheiden van afval heeft er voor gezorgt dat over 3 dagen onze grijze clico geleegd wordt maar deze clico is nog niet eens tot de helft gevuld. Wat hebben we gedaan....?
Plastic apart, glas apart, groene clico in gebruik genomen en afval klein gemaakt. Eigenlijk niets geks dus.

Samenvatting van de maand
Goed voor het banksaldo   Ja in veel opzichten
Goed voor de toekomst   Ja, nog niet voor de verre maar wel de nabije toekomst
Goed voor de aarde   Ja, klein stapje maar zeker een goede stap
Fun voor mij   Ja, volmondig ja

Ik heb nu al zin in de maand maart.....

Auto's wat moeten we er mee...!

Dit wordt even een mopper blogpostje want vandaag ben ik in een mopperbui op de auto van Vrekman.
Vrekman rijdt in een auto omdat hij graag auto rijdt en heeft daarbij ook voorkeuren voor hoe deze auto er uit moet zien, moet rijden en heeft grote voorkeur voor een bepaald merk. Niets mis mee, ieder zijn hobby denk ik dan maar.

Ik daar in tegen rijd een auto vanwege gemak. Het zal mij een zorg zijn hoe deze auto eruit ziet zolang hij het maar doet en mij brengt waar ik wezen moet. Ik rij dan ook in een auto van een merk waar Vrekman regelmatig zijn neus voor ophaalt.

Nu het verschil tussen deze auto's. In het afgelopen jaar heb ik aan mijn auto, naast de reguliere kosten voor verzekeren benzine en wegenbelasting, ongeveer € 100,- uitgegeven voor een kleine beurt.
Vrekman daar in tegen voor ongeveer € 1000,- en dan is de schade die vergoed werd door de verzekeraar nog niet eens meegenomen.

Ik mopper nu niet omdat ik deze financien op een rij heb gezet (al doet het zeer), nee ik mopper omdat zojuist de auto van Vrekman weg gesleept is omdat beide voor veren doorgebroken zijn. Vorig jaar 1 van de 2 vervangen en hop nu allebei door. Wat dit gaat kosten, daar word ik zo over geinformeerd. Ik weet wel dat het wegslepen alleen al € 60,- kost..... en dan is er nog niets aan de auto versleuteld.

Ik zal nog wel even het gouden randje van het verhaal erbij vertellen. Het doorbreken van de veren is niet gebeurt terwijl Vrekman op de snelweg aan het toeren was maar toen hij geparkeerd stond voor de deur. Dit heeft veel leed voorkomen en daar wordt ik dan toch weer gelukkig van...!!

Lunchen op het werk

Vandaag ben ik gestart met een nieuwe bezuinigingsactie, namelijk ik neem mijn brood mee naar het werk.
Ik werk in een groot "verzamel" gebouw waar een kantine van de Sodexo bij zit. Hier haalde ik iedere dag mijn brood, melk en soms soep voor de middag lunch. Dit kon met gemak oplopen tot 4 euro en dan had ik echt niets geks. Dit ging eigenlijk heel onopvallend want je kan alleen met je chip betalen. Dus ik had vaak niet eens door dat er door een week ongeveer 15 euro van mijn salaris direct door werd gestort naar de kantine.

Bij het maken van mijn maand en jaar begroting (nog bedankt voor de tips) kwam deze kostenpost al snel naar voren. En ik ben me echt wezenloos geschrokken.
Van een maand lunchen op het werk kan ik

- een halve week mijn gezin te eten geven
- lekker uiteten met mijn lieve vrekman
- een paar geweldige nieuwe pumps kopen (als ik me best doe in de opruiming zelfs 2 paar)
- mijn servies collecties van pip heel heftig laten groeien (niet dat het nodig is, maar het kan!!)
- de boekenwinkel inlopen en mijn top 5 aanschaffen

Ok, ik vrek nu, dus ook
- Mijn spaarrekening laten groeien
- Mijn lening laten afnemen
- Mijn financiele toekomst per jaar met een bedrag van € 780,- verbeteren

En geloof me, ik kan nog wel 100 dingen bedenken... vanochtend was het dus niet zo moeilijk om wat extra's in mijn tas te stoppen en mijn brood te smeren.
Nu nog op zoek naar een goede beker voor mijn dagelijkse shot melk.

De oorzaak van mijn zoektocht

Een aantal berichtjes geleden had ik een beetje verteld over de oorzaak tot mijn zoektocht naar een manier tot besparen. De oorzaak dat ik op zoek ben gegaan naar meer inkomsten en minder uitgaven is dat er in de nabije toekomst schulden ontstaan door de verkoop van mijn vorige huis.

Een huis waar een hoge hypotheek op zit en waar ik vanwege scheiding te kort heb gewoond om echt waarde op te bouwen. Daarnaast hoef ik niemand denk ik uit te leggen dat de huidige koopmarkt geen fijne markt is voor mensen die hun woning kwijt MOETEN.

De woning is verkocht en dat vind ik al een hele prestatie. Het is een mooi huis dat uiteindelijk 3 maanden te koop heeft gestaan. Ik tel dus zeker mijn zegeningen want ik hoor vele horror verhalen over woningen die 2 of 3 of wel 4 jaar te koop staan zonder een enkele kijker.

Eerlijkheid gebied mij wel toe te geven dat wij dan ook de verkoopprijs flink strak hadden gesteld. Wij wisten op voorhand al dat als we de woning kwijt wilde we de prijs laag moesten inzetten.

Nu dat bij mij de stress en spanning van de verkoop en het nieuws van de schuld iets is gezakt is het tijd voor aanpakken. De scheiding moet nu financieel ook goed worden afgerond. Het enige is om dat voor elkaar te krijgen moet ik weer flink uitgeven, aan advocaatkosten. pppffffff.... Dat loopt zo snel zo hoog op.
Ik ben net thuis gekomen van het met de advocaat uitstippelen van de te nemen route naar de juiste afhandeling. Mijn hoofd doet zeer en het duizelt mij.... maar laat ik eindigen met een groot pluspunt... ik heb licht gezien aan het eind van deze turbulente tunnel. Dat licht is nog een eind weg en zorgt voor een aantal jaar weinig ruimte in ons budget maar het voelt zo fijn om nu te kunnen gaan afsluiten.

Verslavend

Ik had nooit gedacht dit te zeggen... maar besparen is verslavend.
Mezelf een beetje kennend had ik mij voorgenomen kleine rustige stapjes te nemen in bespaar land, ik ben namelijk een vrouw van grote gebaren en acties aan het begin van een traject om al snel met stille trom de aftocht te blazen.
Ik wilde niet dat mijn goede voornemen zou stoppen na een paar te grote acties waarin ik zou verdrinken.

Daarom heb ik kleine stappen genomen waarin ik nog niet de "pijn" van het strakke consuminderen heb gevoeld. Echter ik zie zo snel resultaat met deze kleine stappen dat het verslavend werkt en ik meer en groter wil .

Af en toe voel ik me ook echt een slaapkop die net ontwaakt, wat heb ik lopen rommelen met mijn administratie en wat hebben we veel geld over de balk gegooid.

Mijn stappen tot nu toe 

- Kasboek opgezet;
- Maandbegroting opgestelt;
- Overzicht van schulden gemaakt;
- Met mijn bijbel onder de arm de week door;
- Onderzoek naar goedkopere energieleverancier (lopend);
- Afval beter scheiden;
- Geen eten meer afhalen;
- Bij het boodschappen niet meer direct kiezen voor het A merk;
- Drie keer nadenken voor een aankoop, heb ik het echt nodig.

EN nog belangrijker... de resultaten

- Inzicht in inkomsten en uitgaven
- Geinformeerder over consuminderen
- Bijna lege kliko
- Aan het eind van de maand nog een stukje salaris over
- Geen eten meer weg gegooid en een volle vriezer met kliekjes

Dit voelt prettig en vraagt om MEER...!! Op dit gevoel wil ik niet consuminderen.
Ik ben erg nieuwsgierig naar hoe andere dit ervaren, voelt het consuminderen als verslavend en hoe ga je daar mee om?

Inkomen verhogen

Het beperken van mijn uitgaves maakt dat de spaarrekening langzaam gevuld wordt, maar het verhogen van het inkomen heeft natuurlijk hetzelfde effect.
Het wordt dus eens tijd om goed na te denken hoe ik mijn inkomen kan verhogen.

Ik heb een leuk en zinnig beroep maar geen beroep waarin ik buiten werktijd mijn inkomen mee aan kan vullen. Tenminste niet zonder hele drastische stappen te nemen... want niets is natuurlijk onmogelijk.
Ik heb mij aangemeld voor de bekende sites voor het lezen van mail en dat begint langzaam aan vruchten af te werpen, kleine vruchtjes ok, maar wie het kleine niet eert... !!
Vandaag kreeg ik de tip eens bij http://www.mediadrive.nl/ te kijken. Je kan dan met je eigen auto reclame rijden. Dit kan best aardig oplopen. Ik ben dus nu aan het overwegen of ik mijn schattige auto wel wil onderwerpen aan al die uitspattingen van reclame.

En dan MARKTPLAATS.....
Ik ben niet zo'n grote verzamelaar van spullen, tenminste niet van dingen waar ik niet verliefd op wordt. En dingen waar ik verliefd op ben.... die laat ik liever niet los.
Maar ik heb wel een aantal verliefdheden die mij behoorlijk wat geld hebben gekost en die ook bij verkoop wel wat kunnen bijdragen op de spaarrekening. Mijn boekenkast puilt uit van mooie boeken, mijn servieskast staat vol met allerlei prachtige serviezen, overal in huis zijn steentjes te vinden en ik heb stapels kookboeken, maar deze dingen maken mijn huis wel eigen en ik ben nog niet geheel bereid om los te laten.

Misschien toch maar eens eerst de zolder op en die eens goed opruimen voor ik mezelf ga dwingen mijn verliefdheden op te geven...

En ik weet bij uiterste noodzaak moet de auto er uit en de verliefdheden echt in de koelkast... maar tot die tijd hou ik me nog een beetje vast aan deze luxe producten.

Kleine beetjes helpen toch echt!

Nog niet zo heel lang ben ik in de ban van consuminderen en vrekken en ik begin nu al verschil te merken op de betaalrekening.

Onze maanden in financieel opzicht lopen van de 16e tot de 15e van de volgende maand. Op de 16e krijgen wij namelijk ons eerste betaling weer bij gestort. Dit zo beschrijvend snap je dat wij dus echt leven van salaris naar salaris. De laatste week van de financiele maand, de week waarin we nu leven, is dus altijd krap en karig. Want het geld is op. Hoe vaak de creditcard wel niet in die week geholpen heeft is al ontelbaar.

Na ongeveer 2 weken oppassen en minder uitgeven hebben wij voor het eerst in lange tijd een laatste week die zonder creditcard doorgekomen kan worden. Het mooiste is zelfs, de weekboodschappen zijn binnen maar de bodem van de betaalrekening is nog niet bereikt.

Er is nog niet gespaard en we moeten niets geks tegen komen want dan zakken we door de bodem heen, maar het begin is er.

En al wat tot nu toe geholpen heeft is
- Geen afhaal eten meer halen.
- Nadenken bij iedere aankoop, heb ik het echt nodig.

Als dit al helpt... dan gaan we er zeker komen....!!

Collectieve Inkoop Energie van Vereniging Eigen Huis

Nu het zo koud is en de verwarming dagelijks aanstaat vind ik het een mooi moment om te kijken of ik zou kunnen besparen op mijn energieleverancier.
Ook hier ben ik nog zoekende want ik zit al mijn hele wooncarriere bij Eneco.

Op dit moment heb ik een driejarig contract die afloopt op 1 juni 2012. Dit bied dus perspectief.

Vrekman had een reclame van Vereniging Eigen Huis voorbij zien komen over het collectief inkopen van energie. Ik heb ons net aangemeld voor deze actie en ik ben erg benieuwd wat er uit de biedingen gaat komen. Ondertussen zit ik nog nergens aan vast en het eerste addertje heb ik al gevonden (je wordt verplicht lid van Vereniging Eigen Huis).

Nu is het zaak om mijn zoektocht verder uit te breiden, maar ongelofelijk het is mij nog niet helemaal duidelijk hoe alles in elkaar steekt.
Ook ben ik een beetje bang om iets over het hoofd te zien en straks met een hogere rekening dan nu uit te komen.

Wie heeft er tips, ze zijn erg welkom?

Afval scheiden, mijn eerste zoektocht.

Ik ben bang dat ik de aankomende weken iedere keer zal moeten bekennen dat ik echt te lang te veel mijn hoofd in het zand te hebben gestopt. Ook wat betreft afval scheiden.

Iedere 2 weken wordt bij ons de grijze container geleegd. Vaak was het al zo dat wij 2 dagen na het legen de container al weer vol had gekregen.
2 dagen, en ik overdrijf nu niet..!!

Maar ja, wanneer je je groene container negeert, geen plastic afval sorteerd, het papier niet apart legt en het glas niet scheid. Tja dan is zo'n bak met een groot gezin zo gevuld.
Dus gisteren en vandaag heb ik mij verdiept in de wondere wereld van het afval scheiden. Er ging een wereld voor mij open.

Mijn stappenplan
- Voor minder afval zorgen
- Afval zoveel mogelijk scheiden
- In de tuin een composthoop creeeren.

Vandaag begonnen met het afval zoveel mogelijk scheiden.
Bak voor het oud papier staat weer netjes op zijn plek in de schuur, zak voor het plastig hangt aan een haakje, klein bakje voor het groen afval staat op het aanrecht... en ik heb de afgelopen 2 dagen netjes de lege pakken plat gemaakt...

Maar dit is een beginnersstapje... ik ga het net eens over op zoek naar meer info over afvalscheiden.
World Wide Web... here I come.

Het roer om !!

Met zo'n titel denk ik aan allerlei tv programma's waarin mensen naar verre oorden vertrekken met allerlei dromen over hun toekomst in dat verre buitenland.
Ik hou het echter dichter bij huis... ik ga niet verhuizen naar een ver oord, ik ga helemaal niet verhuizen.
Ik ga geen vreemde taal leren of mijn leven compleet opnieuw opbouwen.

Of misschien toch ook wel een beetje.
Ik ga de taal van het geld proberen te spreken en mijn leven een andere invulling geven.

In de meer dan 30 jaar dat ik nu op deze wereld rondloop heb ik vooral geleerd om geld uit te geven, te gebruiken wat mij voorhanden kwam en vooral te nemen.
Dit moet anders. Dit is in eerste instantie ingegeven door bittere noodzaak. In mijn nabije toekomst staan er vervelende schulden op mij te wachten.

Schulden waar ikzelf voor heb gezorgt door verkeerde keuzes op uiteenlopende gebieden. Deze verkeerde keuzes werden ingegeven door een simpele verklaring. Ik luister niet naar mijn innerlijke stem.
Dat stemmetje die ik de mond snoerde met mooie spulletjes maar die ik eigenlijk de ruimte had moeten geven zodat ik werkelijk zou zien waar ik behoefte aan had.

En nu, dat stemmetje is een STEM geworden. Geen ontkomen meer aan. Dus tijd om mijn hoofd uit de wolken te halen en te zorgen voor een nieuwe schuldloze toekomst.

Een toekomst die ik al volledig kan dromen.
In die dromen zie ik een tevreden vrouw met man en kinderen om haar heen. Tevreden met wat ik heb, tevreden met wat de aarde mij bied, tevreden met wat ik kan geven. En bovenal een vrouw die luistert naar haar innerlijke stem.

Op dit blog zal ik mijn zoektocht uit de doeken doen. Een zoektocht waarvan ik al weet dat het geen gemakkelijke weg wordt maar wel een waar ik hoop evenwichtiger en tevredener uit te komen.

HET ROER OM!!!