dinsdag 31 december 2013

Staatsloterij

In het gezin waar ik ben opgegroeid was het traditie. Ieder jaar voor oud en nieuw werd er een staatslot gekocht.
Deze traditie heb ik mee genomen toen ik op mijzelf ging wonen.Eerst kocht ik het lot in mijn eentje en nadat mijn gezin groeide werd het een lot voor het hele gezin.
Alle loterijen, krasloten en postcodekanjers negeren wij het gehele jaar door maar dat lot met oud en nieuw, nee dat is een traditie welke ik niet wil doorbreken.

Ieder jaar rond de sint popt het in mijn hoofd op... het staatslot. En met deze gedachten komen ook de fantasieën.
Wat zou je doen met een miljoen, of de ongekend hoge 30 miljoen.

Vroeger was het lijstje meestal gevuld met allerhande speelgoed en een nieuwe mooie fiets. Net op mezelf was het lijstje gevuld met allerhande uitzet want ik irriteerde me dood aan alle bij elkaar geraapte kopjes en bestek. Nu staat al een aantal jaar het aflossen van de schulden boven aan de lijst.

En iedere december maand weer wentel ik mij in die heerlijke fantasie. Wat zou ik dan allemaal doen.
Ook in mijn gezin valt de vraag in deze maand, wat zouden we doen met dat miljoen. De antwoorden waren mooi en verrassend.
Zowel mijn zoon en dochter wisten het heel duidelijk en eensgezind. Ze willen dan verhuizen naar een huis waarin iedereen een eigen kamer heeft en het liefst dichter bij papa zodat ze tussen beide huizen kunnen fietsen en vaker bij mij kunnen zijn. Ook wilde ze allebei graag een nieuwe fiets (voor dat vaak fietsen tussen de huizen) en met zijn allen op vakantie naar Zuid Afrika maar naar het strand was eigenlijk ook al leuk.

Met tranen in mijn ogen heb ik geluisterd naar hun wensen, hun wensen komen overeen met wat ik voor hen wens (zonder dat ze dit weten) en wat ik ze zo graag zou geven. Ik werk hard aan het laten uitkomen van die wensen... wel of geen prijs in de loterij... ooit zorg ik dat deze wensen uitkomen.
Het mooiste van deze wensen vond ik het totale gebrek aan opsomming van de inhoud van een speelgoedwinkel. Ik had namelijk verwacht dat ik bedolven zou worden onder wensen van Furby's, games en lego bij het stellen van mijn vraag.

Deze wensen maken dat ik weer duidelijk mijn doel voor ogen heb.
En vanavond zitten we allemaal in spanning naar ons lot te kijken maar nu al weet ik.... wel of geen prijs.. in 2014 gaan we stappen maken richting deze gedroomde toekomst.

Hele fijne en veilige jaarwisseling toegewenst. Dat al je wensen groot en klein in 2014 maar werkelijkheid mogen worden.



maandag 30 december 2013

Goede voornemens, gegarandeerde mislukking ?

Vanochtend werd ik wakker met een onbestemd gevoel. Ik denk dat het het beste te omschrijven is als kriebel in mijn hoofd zoals je dat kan hebben in je benen. Zo'n gevoel dat je moet bewegen... maar nu dus in mijn hoofd.

2013, het jaar is bijna voorbij. Ik ben niet een persoon dat rond deze tijd melodramatisch terug denkt en vind dat er te weinig van haar plannen zijn uitgevoerd want ik maak geen plannen. Tenminste geen lange termijn plannen. Ik leef bij de dag en zie wel wat er op mijn pad komt.
En nu dus die kriebel in mijn hoofd... ik heb namelijk een plan.

Voor 2014 heb ik voornemens. Of ze goed zijn laat ik in het midden want aan goede voornemens hangt zo'n raar vooroordeel. Goede voornemens zou je niet vol houden.
Ik heb mij voorgenomen om dat vooroordeel te ontkrachten. Dat is dan weer een onderdeel van mijn voornemen.

Om deze voornemens niet bij alleen voornemens te laten heb ik besloten om mijn blog af te stoffen. Begin dit jaar had ik besloten om niet meer te posten op mijn blog. Er was net een kindje aan mijn gezin toegevoegd en mijn tijd was beperkt. Alleen ik had zoveel plezier gehad aan het schrijven van mijn stukjes en ook veel geleerd in die zoektocht naar een juiste manier van besparen. Ik mis het eigenlijk. En daar is dus mijn eerste voornemen

1.  berichtjes plaatsen op mijn blog

Daarbij hoort ook het opnieuw oppakken van mijn zoektocht naar een passende manier van besparen.
Want dat is in het afgelopen jaar behoorlijk op de achtergrond geraakt. Als excuus zou ik tijd willen aandragen maar dat is niet eerlijk en niet waar. Ja ik had het druk en ja de hormonen spoten nog net mijn oren niet uit maar tijd is altijd wel ergens te vinden voor zaken die ik belangrijk vind.
Nu dat ik weer gewoon mij ben ipv een wandelende broedkip met teveel mamahormonen heb ik mijn zoektocht prioriteit gegeven.  En daar is dus voornemen twee

2. mijn zoektocht naar een passende manier van besparen weer oppakken

Hieruit voort komen dan allerlei wensen, zoals schulden verder aflossen, hypotheekschuld verminderen en minder nutteloze uitgave. Om dit niet te abstract te laten zijn is daar voornemen drie

3. Duidelijk financieel plan maken (incl. begroting) voor 2014 tm 2016.

Naast deze drie voornemens heb ik nog een voornemen. Niet gerelateerd aan geld, besparen of consuminderen. Dit voornemen is in mijn ogen de belangrijkste....

4. Gelukkig worden, zijn en blijven met het leven dat ik heb gekregen en dat ik LEID.

Dit voornemen is te vaag... wat zou kunnen betekenen gegarandeerde mislukking...
maar nee, voor nu is het vaag maar om dit grote voornemen te realiseren ga ik mijn aankomende jaar in delen opknippen. Per moment ga ik een deel van mijn leven onder de loep nemen, waar ben ik nu, waar ga ik naar toe en waar wil ik zijn. En wat wil en kan ik veranderen.

Nu ik dit opgeschreven heb is het onbestemde gevoel verandert in een gevoel van daadkracht.
Tijd voor concrete plannen en acties... 2014 kom maar op!!!